دانلود آهنگ «یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم بهنام صفوی

شعر: محمد حسین جعفریان ♬☠

(ترانه از سایت )فصل های پیش از اینم ابر داشت

بر کویرم بارشی بی صبر داشت ♬☠

پیش از اینها آسمان گلپوش بود

پیش از اینها یار در آغوش بود ♬☠

اینک اما عده‌ای آتش شدند

بعد کوچ کوه ها آرش شدند ♬☠

از بلند از حلق آویزها

قلب‌های مانده در دهلیزها ♬☠

بذرهایی ناشناس و گول و گند

از میان خاک و خون قد می‌کشند ♬☠

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند

ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند ♬☠

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند

عده‌ای را بنزها بلعیده اند ♬☠

بزدلانی کز هراس ابتر شدند

از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند ♬☠

ای بی جان ها! دلم را بشنوید

اندکی از حاصلم را بشنوید ♬☠

توچه می‌دانی تگرگ و برگ را

غرق خون خویش،‌ رقص مرگ را ♬☠

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست

بین ابروها رد قناسه چیست ♬☠

تو چه می‌دانی سقوط «پاوه» را

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه»‌را ♬☠

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟‌ هان!

هیچ می‌دانی که «چمران»‌کیست؟ هان! ♬☠

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟

هیچ می‌دانی «دو عیجی»‌ در کجاست؟ ♬☠

این صدای بوستانی پرپر است

این زبان سرخ نسلی بی سر است ♬☠

تو چه می دانی، چه می دانی، چه…

چون از این دریا نبردی شبنمی ♬☠

با همان‌هایم که در دین غش زدند

ریشه اسلام را آتش زدند ♬☠

با همان‌هاکز هوس آویختند

زهر در جام خمینی ریختند ♬☠

پای خندق‌ها احد را ساختند

خون فروشی کرده خود را ساختند ♬☠

زنده‌های کمتر از مردارها

با شما هستم، غنیمت خوارها ♬☠

بذر هفتاد و دو آفت در شما

بردگان سکه! لعنت بر شما ♬☠

باز دنیا کاسه خمر شماست

باز هم شیطان اولی الامر شماست ♬☠

با همانهایم که بعد از آن ولی

شوکران کردند در کام علی ♬☠

باز آیا استخوانی در گلوست؟

باز آیا خار در چشمان اوست؟ ♬☠

ای شکوه رفته امشب بازگرد!

این سکوت مرده را درهم نورد ♬☠

از نسیم شادی یاران بگو

از «شکست حصر آبادان» بگو! ♬☠

از شکستن از گسستن از یقین

از شکوه فتح در «فتح المبین» ♬☠

از «شلمچه»، «فاو»‌ از «بستان» بگو!

از شکوه رفته! از «مهران»‌ بگو! ♬☠

از همانهایی که سر بر در زدند

روی فرش خون خود پرپر زدند ♬☠

شب شکاران سحر اندوخته[Persian Music on ListenPersian]

از پرستوهای در خود سوخته ♬☠

زان همه گلها که می بردی بگو!

از «بقایی» از «بروجردی» بگو! ♬☠

پهلوانانی که سهرابی شدند

از پلنگانی که مهتابی شدند ♬☠

ای جماعت! جنگ یک آیینه است

هفته تاریخ را آدینه است ♬☠

لحظه ای از این همیشه بگذرید

اندرین آیینه خود را بنگرید ♬☠

عشق بود و داغ بود و سوز بود

آه! گویی این همه دیروز بود ♬☠

اینک اما در نگاهی راز نیست

درگلویی عقده آواز نیست ♬☠

تیردان پرتیر و تیرانداز نیست

نسل های جاودان فانی شدند ♬☠

شعرها هم آنچه می دانی شدند

روزگاران عجیبی آمدند ♬☠

نسل های نانجیبی آمدند

ابتدا احساس هامان ترد بود ♬☠

ابتدا اندوهامان خرد بود

رفته رفته خنده ها زاری شدند ♬☠

زخم هامان کم کمک کاری شدند

خواب دیدم دیو بیعار کبود ♬☠

در مسیل آرزوها خفته بود

خواب دیدم برفها باقی شدند ♬☠

لحظه‌های مرده ام ساقی شدند

ای شهیدان! دردها برگشته اند ♬☠

روزهامان را به شب آغشته‌اند

فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند ♬☠

چشمهامان مست و جادوگر شدند

روحهامان سخت و تن آلوده‌اند ♬☠

آسمانهامان لجن آلوده‌اند

هفته ها در هفته ها گم می‌شوند ♬☠

وهم‌ها فردای مردم می‌شوند

فانیان وادی بی سنگری! ♬☠

تیغ ها مانده در آهنگری

حاصل آن ماجراها حیرت است؟ ♬☠

میوة‌ فرهنگ جبهه عشرت است؟

حاصل آغازها پایان شده است؟ ♬☠

میوة فرهنگ جبهه نان شده است؟

شعله ها! سردیم ما، سردیم ما ♬☠

رخصتی، ‌شاید که برگردیم ما

«یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم ♬☠

بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم

پشت آغازی که اقیانوس شد ♬☠

در سکوت خویش جیحون مانده‌ایم

فاتحان رفتند و پای برجها ♬☠

در تکاپوی شبیخون مانده‌ایم

بعد اتمام بیابان‌ها هنوز ♬☠

ما بیابانگرد و مجنون مانده‌ایم

بحر مرداب است بی امواج،‌آی ! ♬☠

عشق یک شوخی است بی حلاج، آی!

یک نفر از خویش دلگیر است باز ♬☠

یک نفر بغضش گلوگیر است باز

زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است ♬☠

درد دارم، نی لبک… بی فایده است

عاقبت آب از سر نوحم گذشت ♬☠

لشگر چنگیز از روحم گذشت

جان من پوسید در شبغاره‌ها ♬☠

آه آی خمپاره‌ها، خمپاره‌ها