دانلود آهنگ ای بی جان ها دلم را بشنوید بهنام صفوی

شعر: محمد حسین جعفریان 📻😘

(ترانه از سایت )فصل های پیش از اینم ابر داشت

بر کویرم بارشی بی صبر داشت 📻😘

پیش از اینها آسمان گلپوش بود

پیش از اینها یار در آغوش بود 📻😘

اینک اما عده‌ای آتش شدند

بعد کوچ کوه ها آرش شدند 📻😘

از بلند از حلق آویزها

قلب‌های مانده در دهلیزها 📻😘

بذرهایی ناشناس و گول و گند

از میان خاک و خون قد می‌کشند 📻😘

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند

ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند 📻😘

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند

عده‌ای را بنزها بلعیده اند 📻😘

بزدلانی کز هراس ابتر شدند

از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند 📻😘

ای بی جان ها! دلم را بشنوید

اندکی از حاصلم را بشنوید 📻😘

توچه می‌دانی تگرگ و برگ را

غرق خون خویش،‌ رقص مرگ را 📻😘

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست

بین ابروها رد قناسه چیست 📻😘

تو چه می‌دانی سقوط «پاوه» را

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه»‌را 📻😘

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟‌ هان!

هیچ می‌دانی که «چمران»‌کیست؟ هان! 📻😘

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟

هیچ می‌دانی «دو عیجی»‌ در کجاست؟ 📻😘

این صدای بوستانی پرپر است

این زبان سرخ نسلی بی سر است 📻😘

تو چه می دانی، چه می دانی، چه…

چون از این دریا نبردی شبنمی 📻😘

با همان‌هایم که در دین غش زدند

ریشه اسلام را آتش زدند 📻😘

با همان‌هاکز هوس آویختند

زهر در جام خمینی ریختند 📻😘

پای خندق‌ها احد را ساختند

خون فروشی کرده خود را ساختند 📻😘

زنده‌های کمتر از مردارها

با شما هستم، غنیمت خوارها 📻😘

بذر هفتاد و دو آفت در شما

بردگان سکه! لعنت بر شما 📻😘

باز دنیا کاسه خمر شماست

باز هم شیطان اولی الامر شماست 📻😘

با همانهایم که بعد از آن ولی

شوکران کردند در کام علی 📻😘

باز آیا استخوانی در گلوست؟

باز آیا خار در چشمان اوست؟ 📻😘

ای شکوه رفته امشب بازگرد!

این سکوت مرده را درهم نورد 📻😘

از نسیم شادی یاران بگو

از «شکست حصر آبادان» بگو! 📻😘

از شکستن از گسستن از یقین

از شکوه فتح در «فتح المبین» 📻😘

از «شلمچه»، «فاو»‌ از «بستان» بگو!

از شکوه رفته! از «مهران»‌ بگو! 📻😘

از همانهایی که سر بر در زدند

روی فرش خون خود پرپر زدند 📻😘

شب شکاران سحر اندوخته[Persian Music on ListenPersian]

از پرستوهای در خود سوخته 📻😘

زان همه گلها که می بردی بگو!

از «بقایی» از «بروجردی» بگو! 📻😘

پهلوانانی که سهرابی شدند

از پلنگانی که مهتابی شدند 📻😘

ای جماعت! جنگ یک آیینه است

هفته تاریخ را آدینه است 📻😘

لحظه ای از این همیشه بگذرید

اندرین آیینه خود را بنگرید 📻😘

عشق بود و داغ بود و سوز بود

آه! گویی این همه دیروز بود 📻😘

اینک اما در نگاهی راز نیست

درگلویی عقده آواز نیست 📻😘

تیردان پرتیر و تیرانداز نیست

نسل های جاودان فانی شدند 📻😘

شعرها هم آنچه می دانی شدند

روزگاران عجیبی آمدند 📻😘

نسل های نانجیبی آمدند

ابتدا احساس هامان ترد بود 📻😘

ابتدا اندوهامان خرد بود

رفته رفته خنده ها زاری شدند 📻😘

زخم هامان کم کمک کاری شدند

خواب دیدم دیو بیعار کبود 📻😘

در مسیل آرزوها خفته بود

خواب دیدم برفها باقی شدند 📻😘

لحظه‌های مرده ام ساقی شدند

ای شهیدان! دردها برگشته اند 📻😘

روزهامان را به شب آغشته‌اند

فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند 📻😘

چشمهامان مست و جادوگر شدند

روحهامان سخت و تن آلوده‌اند 📻😘

آسمانهامان لجن آلوده‌اند

هفته ها در هفته ها گم می‌شوند 📻😘

وهم‌ها فردای مردم می‌شوند

فانیان وادی بی سنگری! 📻😘

تیغ ها مانده در آهنگری

حاصل آن ماجراها حیرت است؟ 📻😘

میوة‌ فرهنگ جبهه عشرت است؟

حاصل آغازها پایان شده است؟ 📻😘

میوة فرهنگ جبهه نان شده است؟

شعله ها! سردیم ما، سردیم ما 📻😘

رخصتی، ‌شاید که برگردیم ما

«یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم 📻😘

بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم

پشت آغازی که اقیانوس شد 📻😘

در سکوت خویش جیحون مانده‌ایم

فاتحان رفتند و پای برجها 📻😘

در تکاپوی شبیخون مانده‌ایم

بعد اتمام بیابان‌ها هنوز 📻😘

ما بیابانگرد و مجنون مانده‌ایم

بحر مرداب است بی امواج،‌آی ! 📻😘

عشق یک شوخی است بی حلاج، آی!

یک نفر از خویش دلگیر است باز 📻😘

یک نفر بغضش گلوگیر است باز

زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است 📻😘

درد دارم، نی لبک… بی فایده است

عاقبت آب از سر نوحم گذشت 📻😘

لشگر چنگیز از روحم گذشت

جان من پوسید در شبغاره‌ها 📻😘

آه آی خمپاره‌ها، خمپاره‌ها