دانلود آهنگ از میان خاک و خون قد می‌کشند بهنام صفوی

شعر: محمد حسین جعفریان ♭😘

(ترانه از سایت )فصل های پیش از اینم ابر داشت

بر کویرم بارشی بی صبر داشت ♭😘

پیش از اینها آسمان گلپوش بود

پیش از اینها یار در آغوش بود ♭😘

اینک اما عده‌ای آتش شدند

بعد کوچ کوه ها آرش شدند ♭😘

از بلند از حلق آویزها

قلب‌های مانده در دهلیزها ♭😘

بذرهایی ناشناس و گول و گند

از میان خاک و خون قد می‌کشند ♭😘

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند

ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند ♭😘

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند

عده‌ای را بنزها بلعیده اند ♭😘

بزدلانی کز هراس ابتر شدند

از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند ♭😘

ای بی جان ها! دلم را بشنوید

اندکی از حاصلم را بشنوید ♭😘

توچه می‌دانی تگرگ و برگ را

غرق خون خویش،‌ رقص مرگ را ♭😘

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست

بین ابروها رد قناسه چیست ♭😘

تو چه می‌دانی سقوط «پاوه» را

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه»‌را ♭😘

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟‌ هان!

هیچ می‌دانی که «چمران»‌کیست؟ هان! ♭😘

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟

هیچ می‌دانی «دو عیجی»‌ در کجاست؟ ♭😘

این صدای بوستانی پرپر است

این زبان سرخ نسلی بی سر است ♭😘

تو چه می دانی، چه می دانی، چه…

چون از این دریا نبردی شبنمی ♭😘

با همان‌هایم که در دین غش زدند

ریشه اسلام را آتش زدند ♭😘

با همان‌هاکز هوس آویختند

زهر در جام خمینی ریختند ♭😘

پای خندق‌ها احد را ساختند

خون فروشی کرده خود را ساختند ♭😘

زنده‌های کمتر از مردارها

با شما هستم، غنیمت خوارها ♭😘

بذر هفتاد و دو آفت در شما

بردگان سکه! لعنت بر شما ♭😘

باز دنیا کاسه خمر شماست

باز هم شیطان اولی الامر شماست ♭😘

با همانهایم که بعد از آن ولی

شوکران کردند در کام علی ♭😘

باز آیا استخوانی در گلوست؟

باز آیا خار در چشمان اوست؟ ♭😘

ای شکوه رفته امشب بازگرد!

این سکوت مرده را درهم نورد ♭😘

از نسیم شادی یاران بگو

از «شکست حصر آبادان» بگو! ♭😘

از شکستن از گسستن از یقین

از شکوه فتح در «فتح المبین» ♭😘

از «شلمچه»، «فاو»‌ از «بستان» بگو!

از شکوه رفته! از «مهران»‌ بگو! ♭😘

از همانهایی که سر بر در زدند

روی فرش خون خود پرپر زدند ♭😘

شب شکاران سحر اندوخته[Persian Music on ListenPersian]

از پرستوهای در خود سوخته ♭😘

زان همه گلها که می بردی بگو!

از «بقایی» از «بروجردی» بگو! ♭😘

پهلوانانی که سهرابی شدند

از پلنگانی که مهتابی شدند ♭😘

ای جماعت! جنگ یک آیینه است

هفته تاریخ را آدینه است ♭😘

لحظه ای از این همیشه بگذرید

اندرین آیینه خود را بنگرید ♭😘

عشق بود و داغ بود و سوز بود

آه! گویی این همه دیروز بود ♭😘

اینک اما در نگاهی راز نیست

درگلویی عقده آواز نیست ♭😘

تیردان پرتیر و تیرانداز نیست

نسل های جاودان فانی شدند ♭😘

شعرها هم آنچه می دانی شدند

روزگاران عجیبی آمدند ♭😘

نسل های نانجیبی آمدند

ابتدا احساس هامان ترد بود ♭😘

ابتدا اندوهامان خرد بود

رفته رفته خنده ها زاری شدند ♭😘

زخم هامان کم کمک کاری شدند

خواب دیدم دیو بیعار کبود ♭😘

در مسیل آرزوها خفته بود

خواب دیدم برفها باقی شدند ♭😘

لحظه‌های مرده ام ساقی شدند

ای شهیدان! دردها برگشته اند ♭😘

روزهامان را به شب آغشته‌اند

فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند ♭😘

چشمهامان مست و جادوگر شدند

روحهامان سخت و تن آلوده‌اند ♭😘

آسمانهامان لجن آلوده‌اند

هفته ها در هفته ها گم می‌شوند ♭😘

وهم‌ها فردای مردم می‌شوند

فانیان وادی بی سنگری! ♭😘

تیغ ها مانده در آهنگری

حاصل آن ماجراها حیرت است؟ ♭😘

میوة‌ فرهنگ جبهه عشرت است؟

حاصل آغازها پایان شده است؟ ♭😘

میوة فرهنگ جبهه نان شده است؟

شعله ها! سردیم ما، سردیم ما ♭😘

رخصتی، ‌شاید که برگردیم ما

«یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم ♭😘

بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم

پشت آغازی که اقیانوس شد ♭😘

در سکوت خویش جیحون مانده‌ایم

فاتحان رفتند و پای برجها ♭😘

در تکاپوی شبیخون مانده‌ایم

بعد اتمام بیابان‌ها هنوز ♭😘

ما بیابانگرد و مجنون مانده‌ایم

بحر مرداب است بی امواج،‌آی ! ♭😘

عشق یک شوخی است بی حلاج، آی!

یک نفر از خویش دلگیر است باز ♭😘

یک نفر بغضش گلوگیر است باز

زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است ♭😘

درد دارم، نی لبک… بی فایده است

عاقبت آب از سر نوحم گذشت ♭😘

لشگر چنگیز از روحم گذشت

جان من پوسید در شبغاره‌ها ♭😘

آه آی خمپاره‌ها، خمپاره‌ها