دانلود آهنگ از شکستن از گسستن از یقین بهنام صفوی

شعر: محمد حسین جعفریان ♮😘

(ترانه از سایت )فصل های پیش از اینم ابر داشت

بر کویرم بارشی بی صبر داشت ♮😘

پیش از اینها آسمان گلپوش بود

پیش از اینها یار در آغوش بود ♮😘

اینک اما عده‌ای آتش شدند

بعد کوچ کوه ها آرش شدند ♮😘

از بلند از حلق آویزها

قلب‌های مانده در دهلیزها ♮😘

بذرهایی ناشناس و گول و گند

از میان خاک و خون قد می‌کشند ♮😘

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند

ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند ♮😘

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند

عده‌ای را بنزها بلعیده اند ♮😘

بزدلانی کز هراس ابتر شدند

از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند ♮😘

ای بی جان ها! دلم را بشنوید

اندکی از حاصلم را بشنوید ♮😘

توچه می‌دانی تگرگ و برگ را

غرق خون خویش،‌ رقص مرگ را ♮😘

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست

بین ابروها رد قناسه چیست ♮😘

تو چه می‌دانی سقوط «پاوه» را

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه»‌را ♮😘

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟‌ هان!

هیچ می‌دانی که «چمران»‌کیست؟ هان! ♮😘

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟

هیچ می‌دانی «دو عیجی»‌ در کجاست؟ ♮😘

این صدای بوستانی پرپر است

این زبان سرخ نسلی بی سر است ♮😘

تو چه می دانی، چه می دانی، چه…

چون از این دریا نبردی شبنمی ♮😘

با همان‌هایم که در دین غش زدند

ریشه اسلام را آتش زدند ♮😘

با همان‌هاکز هوس آویختند

زهر در جام خمینی ریختند ♮😘

پای خندق‌ها احد را ساختند

خون فروشی کرده خود را ساختند ♮😘

زنده‌های کمتر از مردارها

با شما هستم، غنیمت خوارها ♮😘

بذر هفتاد و دو آفت در شما

بردگان سکه! لعنت بر شما ♮😘

باز دنیا کاسه خمر شماست

باز هم شیطان اولی الامر شماست ♮😘

با همانهایم که بعد از آن ولی

شوکران کردند در کام علی ♮😘

باز آیا استخوانی در گلوست؟

باز آیا خار در چشمان اوست؟ ♮😘

ای شکوه رفته امشب بازگرد!

این سکوت مرده را درهم نورد ♮😘

از نسیم شادی یاران بگو

از «شکست حصر آبادان» بگو! ♮😘

از شکستن از گسستن از یقین

از شکوه فتح در «فتح المبین» ♮😘

از «شلمچه»، «فاو»‌ از «بستان» بگو!

از شکوه رفته! از «مهران»‌ بگو! ♮😘

از همانهایی که سر بر در زدند

روی فرش خون خود پرپر زدند ♮😘

شب شکاران سحر اندوخته[Persian Music on ListenPersian]

از پرستوهای در خود سوخته ♮😘

زان همه گلها که می بردی بگو!

از «بقایی» از «بروجردی» بگو! ♮😘

پهلوانانی که سهرابی شدند

از پلنگانی که مهتابی شدند ♮😘

ای جماعت! جنگ یک آیینه است

هفته تاریخ را آدینه است ♮😘

لحظه ای از این همیشه بگذرید

اندرین آیینه خود را بنگرید ♮😘

عشق بود و داغ بود و سوز بود

آه! گویی این همه دیروز بود ♮😘

اینک اما در نگاهی راز نیست

درگلویی عقده آواز نیست ♮😘

تیردان پرتیر و تیرانداز نیست

نسل های جاودان فانی شدند ♮😘

شعرها هم آنچه می دانی شدند

روزگاران عجیبی آمدند ♮😘

نسل های نانجیبی آمدند

ابتدا احساس هامان ترد بود ♮😘

ابتدا اندوهامان خرد بود

رفته رفته خنده ها زاری شدند ♮😘

زخم هامان کم کمک کاری شدند

خواب دیدم دیو بیعار کبود ♮😘

در مسیل آرزوها خفته بود

خواب دیدم برفها باقی شدند ♮😘

لحظه‌های مرده ام ساقی شدند

ای شهیدان! دردها برگشته اند ♮😘

روزهامان را به شب آغشته‌اند

فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند ♮😘

چشمهامان مست و جادوگر شدند

روحهامان سخت و تن آلوده‌اند ♮😘

آسمانهامان لجن آلوده‌اند

هفته ها در هفته ها گم می‌شوند ♮😘

وهم‌ها فردای مردم می‌شوند

فانیان وادی بی سنگری! ♮😘

تیغ ها مانده در آهنگری

حاصل آن ماجراها حیرت است؟ ♮😘

میوة‌ فرهنگ جبهه عشرت است؟

حاصل آغازها پایان شده است؟ ♮😘

میوة فرهنگ جبهه نان شده است؟

شعله ها! سردیم ما، سردیم ما ♮😘

رخصتی، ‌شاید که برگردیم ما

«یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم ♮😘

بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم

پشت آغازی که اقیانوس شد ♮😘

در سکوت خویش جیحون مانده‌ایم

فاتحان رفتند و پای برجها ♮😘

در تکاپوی شبیخون مانده‌ایم

بعد اتمام بیابان‌ها هنوز ♮😘

ما بیابانگرد و مجنون مانده‌ایم

بحر مرداب است بی امواج،‌آی ! ♮😘

عشق یک شوخی است بی حلاج، آی!

یک نفر از خویش دلگیر است باز ♮😘

یک نفر بغضش گلوگیر است باز

زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است ♮😘

درد دارم، نی لبک… بی فایده است

عاقبت آب از سر نوحم گذشت ♮😘

لشگر چنگیز از روحم گذشت

جان من پوسید در شبغاره‌ها ♮😘

آه آی خمپاره‌ها، خمپاره‌ها