دانلود آهنگ که کور میتواند باشد مرده محسن نامجو

تمام این شعر ♬❤

که سه واژه‌اش را هنوز بیشتر نسروده ام(ترانه از سایت )

قبل از این نسروده ام ♬❤

می‌خواهد بگوید که هوا برای زندگی‌ کافی‌ نیست

و نور نیز لازم ♬❤

و این می‌رساند

که اگر رسانا باشد شعر ♬❤

آنکه می‌‌سراید میتواند مرده باشد

و میتواند کور ♬❤

و این می‌رساند

که آنکه می‌رساند ♬❤

عاشق است

که کور میتواند باشد مرده ♬❤

پس هوا را از او بگیر

خنده‌ات را نه ♬❤

هوا را از او بگیر

گریه‌ات را نه ♬❤

که موی گندیدهٔ به چشم نامدت هم

مزاد بر مصرف من است ♬❤

من همان هشتاد برگه برجسته یک خطم

و تو زیبا نفس ناسلامت معنی‌ هم اکنون ♬❤

اصلا تو خورشیدی

از این شعر تکراری تر ممکن است؟ ♬❤

اصلا تو شراره ای

نه! ♬❤

همان خورشیدی

که پشت ابر نمانده‌ای و نمی‌‌مانی و نخواهی ماند و نامای خواه ♬❤

سی‌‌ها سال می‌گذرد که بتوانم تشدید بر سلامتم بگذارم

اگر تو بخواهی ♬❤

و تو! اآی تو! ناسلمت کرده مرا و سلامت می‌کنم

هوا را از من بگیر ♬❤

خنده‌ات را نه

هوا را فضا از من بگیر ♬❤

غذا را و فضا و غذا را از من بگیر

که حظّ‌ها را از من بگیر ♬❤

خنده‌ات را نه

نور را از من بگیر ♬❤

شعله ات را نه

وفا را از من بگیر ♬❤

گریه ات را نه

حالا لختم و پختم از دستت دیگر ♬❤

مرده‌ام فکر کنم

اما… خنده‌ات را نه ♬❤

بعید است زنده باشم

مرده ام ♬❤

سعید است دستی‌ که پاره می‌کند

سعید است… امامیست ♬❤

سعید امامیست

من قتلهای اخیر‌ زنجیرهٔ توام ♬❤

من همجیرهٔ تو

این جیر را شیره را از من بگیر ♬❤

باغ پر خنده‌ات را نه

کشته اند مرا لبانت و دندانانت ♬❤

و همهٔ آن رسوها بر جنت

که خنده‌ات را نه ♬❤

کشته‌ام و جسدم در جای پنهان است

تویی که میشناسمت ای آینه بردار ♬❤

ای سردار عین

ای نظر میکنی‌ بر آینه ♬❤

چون نظر کردی بر آینه جسدم بر تو پنهان است

لابه روبیده است بر کفنم ♬❤

کشته‌ام و زیر لالهٔ گوشت انداختم

لالهٔ گوشت ♬❤

همان هالهٔ لالهٔ گوشت که ابتدا آغاز تمام جهان بود

جهان را از من بگیر ♬❤

امان را خزان را باد رزان را

ای باد وزند از اوج ♬❤

پرتابم کن که بیفتد این شاعر

تمام این شعر‌ها را سروده ♬❤

که بیفتد مرد مردهٔ زیر لاله

سی‌‌ها سال چهل‌ها سال می‌گذرد ♬❤

که آن زیر پنهان است این شاعر

هوا را از او بگیر ♬❤

هوای وزنده

بعد وزنده را از من که خودمم هم یک شعر تکراری میسرایم ♬❤

من که ریشه ام

هشتاد برگه برجسته یک خط، دختر و دها خط هم که بسرایم ♬❤

آزاد نمی‌شود عشقم

عشق یعنی‌ مغز بیست هزار تخمهٔ آفتاب گردان را میانه قوطی کبریت ریختن ♬❤

عشق یعنی‌ از یک دگر آویختن

وقتی‌ تمام جهان در راه است و به دست و رهاست ♬❤

رها را از من بگیر

خنده ات را نه ♬❤

خطا را از من بگیر

گریه ات را نه ♬❤

وفا را صفا را نگاه را نه

زود ♬❤

نگاه را… نگاه را… نه

زود ♬❤

آرا نه

زود ♬❤

آرا زود

آرا زود ♬❤

تمام این شعر قبل از آنکه بسرایمش

می‌خواست همین را بگوید ♬❤