دانلود آهنگ و در اندوه صدایی جان دادن که به من بگوید : خسرو شکیبایی

زندگی شاید ♬☠

یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن میگذرد

زندگی شاید ♬☠

ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه میاویزد

زندگی شاید طفلیست که از مدرسه بر میگردد ♬☠

زندگی شاید افروختن سیگاری باشد ، در فاصلهء رخوتناک دو همآغوشی

یا عبور گیج رهگذری باشد ♬☠

که کلاه از سر بر میدارد

و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی معنی میگوید ” صبح بخیر ” ♬☠

زندگی شاید آن لحظه مسدودیست

که نگاه من ، در نی نی چشمان تو خود را ویران میسازد ♬☠

ودر این حسی است

که من آن را با ادراک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت ♬☠

در اتاقی که به اندازهء یک تنهاییست

دل من ♬☠

که به اندازهء یک عشقست

به بهانه های سادهء خوشبختی خود مینگرد ♬☠

به زوال زیبای گل ها در گلدان

به نهالی که تو در باغچهء خانه مان کاشته ای ♬☠

و به آواز قناری ها

که به اندازهء یک پنجره میخوانند ♬☠

آه…

سهم من اینست ♬☠

سهم من اینست

سهم من ، ♬☠

آسمانیست که آویختن پرده ای آنرا از من میگیرد

سهم من پایین رفتن از یک پله مترو کست ♬☠

و به چیزی در پوسیدگی و غربت و اصل گشتن

سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست ♬☠

و در اندوه صدایی جان دادن که به من بگوید :

” دستهایت را ♬☠

دوست میدارم “

دستهایم را در باغچه میکارم ♬☠

سبز خواهم شد ، میدانم ، میدانم ، میدانم

و پرستوها در گودی انگشتان جوهریم ♬☠

تخم خواهند گذاشت

گوشواری به دو گوشم میآویزم ♬☠

از دو گیلاس سرخ همزاد

و به ناخن هایم برگ گل کوکب میچسبانم ♬☠

کوچه ای هست که در آنجا

پسرانی که به من عاشق بودند ، هنوز ♬☠

با همان موهای درهم و گردن های باریک و پاهای لاغر

به تبسم های معصوم دخترکی میاندیشند که یک شب او را باد با خود برد ♬☠

کوچه ای هست که قلب من آن را

از محل کودکیم دزدیده ست ♬☠

سفر حجمی در خط زمان

و به حجمی خط خشک زمان را آبستن کردن ♬☠

حجمی از تصویری آگاه

که ز مهمانی یک آینه بر میگردد ♬☠

و بدینسانست

که کسی میمیرد ♬☠

و کسی میماند

هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی میریزد ، مرواریدی ♬☠

صید نخواهد کرد .

من ♬☠

پری کوچک غمگینی را

میشناسم که در اقیانوسی مسکن دارد ♬☠

و دلش را در یک نی لبک چوبین

مینوازد آرام ، آرام ♬☠

پری کوچک غمگینی

که شب از یک بوسه میمیرد ♬☠

و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد

♬☠

♬☠