دانلود آهنگ جهان را از من بگیر محسن نامجو

تمام این شعر ♭ツ

که سه واژه‌اش را هنوز بیشتر نسروده ام(ترانه از سایت )

قبل از این نسروده ام ♭ツ

می‌خواهد بگوید که هوا برای زندگی‌ کافی‌ نیست

و نور نیز لازم ♭ツ

و این می‌رساند

که اگر رسانا باشد شعر ♭ツ

آنکه می‌‌سراید میتواند مرده باشد

و میتواند کور ♭ツ

و این می‌رساند

که آنکه می‌رساند ♭ツ

عاشق است

که کور میتواند باشد مرده ♭ツ

پس هوا را از او بگیر

خنده‌ات را نه ♭ツ

هوا را از او بگیر

گریه‌ات را نه ♭ツ

که موی گندیدهٔ به چشم نامدت هم

مزاد بر مصرف من است ♭ツ

من همان هشتاد برگه برجسته یک خطم

و تو زیبا نفس ناسلامت معنی‌ هم اکنون ♭ツ

اصلا تو خورشیدی

از این شعر تکراری تر ممکن است؟ ♭ツ

اصلا تو شراره ای

نه! ♭ツ

همان خورشیدی

که پشت ابر نمانده‌ای و نمی‌‌مانی و نخواهی ماند و نامای خواه ♭ツ

سی‌‌ها سال می‌گذرد که بتوانم تشدید بر سلامتم بگذارم

اگر تو بخواهی ♭ツ

و تو! اآی تو! ناسلمت کرده مرا و سلامت می‌کنم

هوا را از من بگیر ♭ツ

خنده‌ات را نه

هوا را فضا از من بگیر ♭ツ

غذا را و فضا و غذا را از من بگیر

که حظّ‌ها را از من بگیر ♭ツ

خنده‌ات را نه

نور را از من بگیر ♭ツ

شعله ات را نه

وفا را از من بگیر ♭ツ

گریه ات را نه

حالا لختم و پختم از دستت دیگر ♭ツ

مرده‌ام فکر کنم

اما… خنده‌ات را نه ♭ツ

بعید است زنده باشم

مرده ام ♭ツ

سعید است دستی‌ که پاره می‌کند

سعید است… امامیست ♭ツ

سعید امامیست

من قتلهای اخیر‌ زنجیرهٔ توام ♭ツ

من همجیرهٔ تو

این جیر را شیره را از من بگیر ♭ツ

باغ پر خنده‌ات را نه

کشته اند مرا لبانت و دندانانت ♭ツ

و همهٔ آن رسوها بر جنت

که خنده‌ات را نه ♭ツ

کشته‌ام و جسدم در جای پنهان است

تویی که میشناسمت ای آینه بردار ♭ツ

ای سردار عین

ای نظر میکنی‌ بر آینه ♭ツ

چون نظر کردی بر آینه جسدم بر تو پنهان است

لابه روبیده است بر کفنم ♭ツ

کشته‌ام و زیر لالهٔ گوشت انداختم

لالهٔ گوشت ♭ツ

همان هالهٔ لالهٔ گوشت که ابتدا آغاز تمام جهان بود

جهان را از من بگیر ♭ツ

امان را خزان را باد رزان را

ای باد وزند از اوج ♭ツ

پرتابم کن که بیفتد این شاعر

تمام این شعر‌ها را سروده ♭ツ

که بیفتد مرد مردهٔ زیر لاله

سی‌‌ها سال چهل‌ها سال می‌گذرد ♭ツ

که آن زیر پنهان است این شاعر

هوا را از او بگیر ♭ツ

هوای وزنده

بعد وزنده را از من که خودمم هم یک شعر تکراری میسرایم ♭ツ

من که ریشه ام

هشتاد برگه برجسته یک خط، دختر و دها خط هم که بسرایم ♭ツ

آزاد نمی‌شود عشقم

عشق یعنی‌ مغز بیست هزار تخمهٔ آفتاب گردان را میانه قوطی کبریت ریختن ♭ツ

عشق یعنی‌ از یک دگر آویختن

وقتی‌ تمام جهان در راه است و به دست و رهاست ♭ツ

رها را از من بگیر

خنده ات را نه ♭ツ

خطا را از من بگیر

گریه ات را نه ♭ツ

وفا را صفا را نگاه را نه

زود ♭ツ

نگاه را… نگاه را… نه

زود ♭ツ

آرا نه

زود ♭ツ

آرا زود

آرا زود ♭ツ

تمام این شعر قبل از آنکه بسرایمش

می‌خواست همین را بگوید ♭ツ