دانلود آهنگ بیا به میکده و چهره ارغوانی کن محمدرضا شجریان

غلام نرگس مست تو تاجدارانند 🎚ღ

(ترانه از سایت )غلام نرگس مست تو تاجدارانند

خراب باده لعل تو 🎚ღ

خراب باده لعل تو هوشیارانند

خراب باده لعل تو هوشیارانند 🎚ღ

(-)

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز 🎚ღ

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز

و گرنه نه 🎚ღ

و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند 🎚ღ

(-)

به زیر زلف دوتا چون گذر کنی بینی 🎚ღ

به زیر زلف دوتا چون گذر کنی بینی

که از یمین و یسارت چه بیقرارانند 🎚ღ

که از یمین و یسارت چه بیقرارانند

چه بیقرارانند 🎚ღ

(-)

گذار کن چو صبا بر بنفشه‌زار و ببین 🎚ღ

که از تطاول زلفت چه سوگوارانند

(-) 🎚ღ

رقیب درگذر و بیش از این مکن مخلط

رقیب، ای رقیب درگذر و بیش از این مکن مخلط 🎚ღ

رقیب درگذر و بیش از این مکن مخلط

که ساکنان در دوست خاکسارانند 🎚ღ

که ساکنان در دوست خاکسارانند

خاکسارانند 🎚ღ

(-)

نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو 🎚ღ

نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو

که مستحق کرامت گناهکارانند 🎚ღ

(-)

تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من 🎚ღ

پیاده می‌روم و همرهان سوارانند

(-) 🎚ღ

نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس

که عندلیب تو از هر طرف هزارانند 🎚ღ

هزارانند

(-) 🎚ღ

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن 🎚ღ

مرو به صومعه

مرو به صومعه کآنجا سیاه‌کارانند 🎚ღ

مرو به صومعه کآنجا سیاه‌کارانند

(-) 🎚ღ

خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد

که رستگان کمند تو رستگارانند 🎚ღ

که رستگان کمند تو رستگارانند

(-) 🎚ღ

عزیزم کاسه چشمُم سرایت

میون هر دو چشمم جای پایت 🎚ღ

ازو ترسم که غافل پا نهی باز

نشینه خار مژگونُم به پایت 🎚ღ

نشینه خار مژگونُم به پایت

(-) 🎚ღ

بود درد مو و درمونُم از دوست

بود درد مو و درمونُم از دوست 🎚ღ

بود وصل مو و هجرونُم از دوست

اگه قصابُم از تن واکِره پوست 🎚ღ

جدا هرگز نگرده جونُم از دوست

(-) 🎚ღ

تو دوری از برُم دل در برُم نیست

هوای دیگری اندر سرُم نیست 🎚ღ

به جان دلبرُم کز هر دو عالم

تمنای دگر جز دلبرُم نیست 🎚ღ

(-)

غم عشقت بیابون پرورُم کرد 🎚ღ

هوای بخت بی بال و پرُم کرد

به مو گفتی صبوری کن صبوری 🎚ღ

صبوری طرفه خاکی بر سرُم کرد

به مو گفتی صبوری کن صبوری 🎚ღ

صبوری طرفه خاکی بر سرُم کرد

(-) 🎚ღ

دلُم بی وصل تو شادی مبیناد

به غیر از محنت آزادی مبیناد 🎚ღ

خراب آباد دل بی مقدم تو

الهی هرگز آبادی مبیناد 🎚ღ

(-)

مو که سر در بیابونُم شب و روز 🎚ღ

سرشک از دیده بورانُم شب و روز

نه تب دیرُم نه جاییم میکنه درد 🎚ღ

همی دونم که نالونُم شو و روز

نالونُم شو و روز 🎚ღ

شو و روز

(-) 🎚ღ

چرا آزرده حالی ای دل ای دل

مدام اندر خیالی ای دل ای دل 🎚ღ

برو کنجی نشین شکر خدا کن

برو کنجی نشین شکر خدا کن 🎚ღ

که شاید کامی یابی ای دل ای دل

(-) 🎚ღ

مگه شیر و پلنگی ای دل ای دل

به مو دایم به جنگی ای دل ای دل 🎚ღ

اگه دستُم رِسه خونت بریزُم

ببینُم تا چه رنگی ای دل ای دل 🎚ღ

(-)

به روی دلبری گر مایلستُم 🎚ღ

مکن منعُم گرفتار دلستُم

به روی دلبری گر مایلستُم 🎚ღ

مکن منعُم گرفتار دلستُم

خدا را ساربون آهسته میرون 🎚ღ

خدا را ساربون آهسته میران

که مو وامونده این قافلستُم 🎚ღ