دانلود آهنگ این جیر را شیره را از من بگیر محسن نامجو

تمام این شعر 🎘ツ

که سه واژه‌اش را هنوز بیشتر نسروده ام(ترانه از سایت )

قبل از این نسروده ام 🎘ツ

می‌خواهد بگوید که هوا برای زندگی‌ کافی‌ نیست

و نور نیز لازم 🎘ツ

و این می‌رساند

که اگر رسانا باشد شعر 🎘ツ

آنکه می‌‌سراید میتواند مرده باشد

و میتواند کور 🎘ツ

و این می‌رساند

که آنکه می‌رساند 🎘ツ

عاشق است

که کور میتواند باشد مرده 🎘ツ

پس هوا را از او بگیر

خنده‌ات را نه 🎘ツ

هوا را از او بگیر

گریه‌ات را نه 🎘ツ

که موی گندیدهٔ به چشم نامدت هم

مزاد بر مصرف من است 🎘ツ

من همان هشتاد برگه برجسته یک خطم

و تو زیبا نفس ناسلامت معنی‌ هم اکنون 🎘ツ

اصلا تو خورشیدی

از این شعر تکراری تر ممکن است؟ 🎘ツ

اصلا تو شراره ای

نه! 🎘ツ

همان خورشیدی

که پشت ابر نمانده‌ای و نمی‌‌مانی و نخواهی ماند و نامای خواه 🎘ツ

سی‌‌ها سال می‌گذرد که بتوانم تشدید بر سلامتم بگذارم

اگر تو بخواهی 🎘ツ

و تو! اآی تو! ناسلمت کرده مرا و سلامت می‌کنم

هوا را از من بگیر 🎘ツ

خنده‌ات را نه

هوا را فضا از من بگیر 🎘ツ

غذا را و فضا و غذا را از من بگیر

که حظّ‌ها را از من بگیر 🎘ツ

خنده‌ات را نه

نور را از من بگیر 🎘ツ

شعله ات را نه

وفا را از من بگیر 🎘ツ

گریه ات را نه

حالا لختم و پختم از دستت دیگر 🎘ツ

مرده‌ام فکر کنم

اما… خنده‌ات را نه 🎘ツ

بعید است زنده باشم

مرده ام 🎘ツ

سعید است دستی‌ که پاره می‌کند

سعید است… امامیست 🎘ツ

سعید امامیست

من قتلهای اخیر‌ زنجیرهٔ توام 🎘ツ

من همجیرهٔ تو

این جیر را شیره را از من بگیر 🎘ツ

باغ پر خنده‌ات را نه

کشته اند مرا لبانت و دندانانت 🎘ツ

و همهٔ آن رسوها بر جنت

که خنده‌ات را نه 🎘ツ

کشته‌ام و جسدم در جای پنهان است

تویی که میشناسمت ای آینه بردار 🎘ツ

ای سردار عین

ای نظر میکنی‌ بر آینه 🎘ツ

چون نظر کردی بر آینه جسدم بر تو پنهان است

لابه روبیده است بر کفنم 🎘ツ

کشته‌ام و زیر لالهٔ گوشت انداختم

لالهٔ گوشت 🎘ツ

همان هالهٔ لالهٔ گوشت که ابتدا آغاز تمام جهان بود

جهان را از من بگیر 🎘ツ

امان را خزان را باد رزان را

ای باد وزند از اوج 🎘ツ

پرتابم کن که بیفتد این شاعر

تمام این شعر‌ها را سروده 🎘ツ

که بیفتد مرد مردهٔ زیر لاله

سی‌‌ها سال چهل‌ها سال می‌گذرد 🎘ツ

که آن زیر پنهان است این شاعر

هوا را از او بگیر 🎘ツ

هوای وزنده

بعد وزنده را از من که خودمم هم یک شعر تکراری میسرایم 🎘ツ

من که ریشه ام

هشتاد برگه برجسته یک خط، دختر و دها خط هم که بسرایم 🎘ツ

آزاد نمی‌شود عشقم

عشق یعنی‌ مغز بیست هزار تخمهٔ آفتاب گردان را میانه قوطی کبریت ریختن 🎘ツ

عشق یعنی‌ از یک دگر آویختن

وقتی‌ تمام جهان در راه است و به دست و رهاست 🎘ツ

رها را از من بگیر

خنده ات را نه 🎘ツ

خطا را از من بگیر

گریه ات را نه 🎘ツ

وفا را صفا را نگاه را نه

زود 🎘ツ

نگاه را… نگاه را… نه

زود 🎘ツ

آرا نه

زود 🎘ツ

آرا زود

آرا زود 🎘ツ

تمام این شعر قبل از آنکه بسرایمش

می‌خواست همین را بگوید 🎘ツ