دانلود آهنگ از شکوه رفته از «مهران»‌ بگو بهنام صفوی

شعر: محمد حسین جعفریان ♬💕

(ترانه از سایت )فصل های پیش از اینم ابر داشت

بر کویرم بارشی بی صبر داشت ♬💕

پیش از اینها آسمان گلپوش بود

پیش از اینها یار در آغوش بود ♬💕

اینک اما عده‌ای آتش شدند

بعد کوچ کوه ها آرش شدند ♬💕

از بلند از حلق آویزها

قلب‌های مانده در دهلیزها ♬💕

بذرهایی ناشناس و گول و گند

از میان خاک و خون قد می‌کشند ♬💕

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند

ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند ♬💕

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند

عده‌ای را بنزها بلعیده اند ♬💕

بزدلانی کز هراس ابتر شدند

از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند ♬💕

ای بی جان ها! دلم را بشنوید

اندکی از حاصلم را بشنوید ♬💕

توچه می‌دانی تگرگ و برگ را

غرق خون خویش،‌ رقص مرگ را ♬💕

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست

بین ابروها رد قناسه چیست ♬💕

تو چه می‌دانی سقوط «پاوه» را

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه»‌را ♬💕

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟‌ هان!

هیچ می‌دانی که «چمران»‌کیست؟ هان! ♬💕

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟

هیچ می‌دانی «دو عیجی»‌ در کجاست؟ ♬💕

این صدای بوستانی پرپر است

این زبان سرخ نسلی بی سر است ♬💕

تو چه می دانی، چه می دانی، چه…

چون از این دریا نبردی شبنمی ♬💕

با همان‌هایم که در دین غش زدند

ریشه اسلام را آتش زدند ♬💕

با همان‌هاکز هوس آویختند

زهر در جام خمینی ریختند ♬💕

پای خندق‌ها احد را ساختند

خون فروشی کرده خود را ساختند ♬💕

زنده‌های کمتر از مردارها

با شما هستم، غنیمت خوارها ♬💕

بذر هفتاد و دو آفت در شما

بردگان سکه! لعنت بر شما ♬💕

باز دنیا کاسه خمر شماست

باز هم شیطان اولی الامر شماست ♬💕

با همانهایم که بعد از آن ولی

شوکران کردند در کام علی ♬💕

باز آیا استخوانی در گلوست؟

باز آیا خار در چشمان اوست؟ ♬💕

ای شکوه رفته امشب بازگرد!

این سکوت مرده را درهم نورد ♬💕

از نسیم شادی یاران بگو

از «شکست حصر آبادان» بگو! ♬💕

از شکستن از گسستن از یقین

از شکوه فتح در «فتح المبین» ♬💕

از «شلمچه»، «فاو»‌ از «بستان» بگو!

از شکوه رفته! از «مهران»‌ بگو! ♬💕

از همانهایی که سر بر در زدند

روی فرش خون خود پرپر زدند ♬💕

شب شکاران سحر اندوخته[Persian Music on ListenPersian]

از پرستوهای در خود سوخته ♬💕

زان همه گلها که می بردی بگو!

از «بقایی» از «بروجردی» بگو! ♬💕

پهلوانانی که سهرابی شدند

از پلنگانی که مهتابی شدند ♬💕

ای جماعت! جنگ یک آیینه است

هفته تاریخ را آدینه است ♬💕

لحظه ای از این همیشه بگذرید

اندرین آیینه خود را بنگرید ♬💕

عشق بود و داغ بود و سوز بود

آه! گویی این همه دیروز بود ♬💕

اینک اما در نگاهی راز نیست

درگلویی عقده آواز نیست ♬💕

تیردان پرتیر و تیرانداز نیست

نسل های جاودان فانی شدند ♬💕

شعرها هم آنچه می دانی شدند

روزگاران عجیبی آمدند ♬💕

نسل های نانجیبی آمدند

ابتدا احساس هامان ترد بود ♬💕

ابتدا اندوهامان خرد بود

رفته رفته خنده ها زاری شدند ♬💕

زخم هامان کم کمک کاری شدند

خواب دیدم دیو بیعار کبود ♬💕

در مسیل آرزوها خفته بود

خواب دیدم برفها باقی شدند ♬💕

لحظه‌های مرده ام ساقی شدند

ای شهیدان! دردها برگشته اند ♬💕

روزهامان را به شب آغشته‌اند

فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند ♬💕

چشمهامان مست و جادوگر شدند

روحهامان سخت و تن آلوده‌اند ♬💕

آسمانهامان لجن آلوده‌اند

هفته ها در هفته ها گم می‌شوند ♬💕

وهم‌ها فردای مردم می‌شوند

فانیان وادی بی سنگری! ♬💕

تیغ ها مانده در آهنگری

حاصل آن ماجراها حیرت است؟ ♬💕

میوة‌ فرهنگ جبهه عشرت است؟

حاصل آغازها پایان شده است؟ ♬💕

میوة فرهنگ جبهه نان شده است؟

شعله ها! سردیم ما، سردیم ما ♬💕

رخصتی، ‌شاید که برگردیم ما

«یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم ♬💕

بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم

پشت آغازی که اقیانوس شد ♬💕

در سکوت خویش جیحون مانده‌ایم

فاتحان رفتند و پای برجها ♬💕

در تکاپوی شبیخون مانده‌ایم

بعد اتمام بیابان‌ها هنوز ♬💕

ما بیابانگرد و مجنون مانده‌ایم

بحر مرداب است بی امواج،‌آی ! ♬💕

عشق یک شوخی است بی حلاج، آی!

یک نفر از خویش دلگیر است باز ♬💕

یک نفر بغضش گلوگیر است باز

زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است ♬💕

درد دارم، نی لبک… بی فایده است

عاقبت آب از سر نوحم گذشت ♬💕

لشگر چنگیز از روحم گذشت

جان من پوسید در شبغاره‌ها ♬💕

آه آی خمپاره‌ها، خمپاره‌ها